In 2000 begon Rilana Bos (42) als vers afgestudeerde Psychomotorisch Therapeut aan haar eerste baan bij Lentis. In de afgelopen twintig jaar heeft zij met veel plezier op verschillende afdelingen gewerkt. Momenteel voelt zij zich op haar plek in het regioteam Zuidwest in Winschoten: “Ik werk in een harstikke mooi team met bevlogen mensen die hetzelfde doel hebben als ik – onze patiënten de beste zorg geven zodat ze zich weer staande kunnen houden.”
Wat doet het regioteam in Winschoten?
We bieden ambulante, specialistische zorg aan alle mensen in de regio Oldambt die dat nodig hebben. Ze komen bij ons met een depressie, angstproblematiek, ADHD, persoonlijkheidsproblematiek en noem maar op. De doelgroep is heel breed en het verschilt dan ook per patiënt wat hij of zij nodig heeft. De ene patiënt heeft bijvoorbeeld baat bij psychomotorische therapie, maar bij een ander geeft beeldende therapie of alleen een psychologische behandeling meer resultaat.
Kun je iets meer over Psychomotorische Therapie (PMT) vertellen?
PMT is een ervaringsgerichte therapie. Niet praten, maar doen staat centraal. Met behulp van oefeningen en activiteiten leren we patiënten inzicht te krijgen in hun lichaamssignalen: als ik dit doe of iets zo aanpak, welke gedachten en gevoelens komen dan bij mij op? Het gaat erom bepaalde patronen of gevoelens te leren herkennen en te begrijpen, om zo een gedragsverandering tot stand te brengen. Tijdens de therapie kan bijvoorbeeld het stellen van grenzen centraal staan of het maken van contact met anderen. Ook komen patiënten bij ons om te leren hoe ze emoties als agressie of spanning kunnen reguleren in hun lijf.
Heb je een voorbeeld van een oefening?
Een bekend voorbeeld is de controlled approach oefening. De patiënt staat aan de ene kant van de zaal en ik als therapeut aan de andere kant. De patiënt laat mij dichterbij komen en dan moet hij voelen waar zijn grenzen liggen. Wanneer merkt hij in zijn lijf dat de spanning oploopt en wanneer voelt hij tot hier en niet verder? Door die ervaringen krijgt de patiënt zicht op zijn lichaamssignalen en leert hij te handelen naar die signalen. Welke oefeningen ik kies, ligt aan de persoon en aan de hulpvraag. Dat kan een flinke puzzel zijn, maar ik houd van die uitdaging.
Vertel!
Wanneer een patiënt binnenkomt breng ik eerst in kaart waar de problemen liggen, wat de hulpvraag is en vooral waar iemands krachten liggen. Dan begint de puzzel die ik samen met mijn patiënt aan ga: welke oefeningen passen bij hem om hem te helpen? Soms pakt een oefening niet zo uit als je had gedacht, dan moet je samen weer verder puzzelen. Die uitdaging vind ik tegelijkertijd ook het leukste. Het is geweldig wanneer een patiënt aangeeft dat hij door een bepaalde oefening beter begrijpt hoe hij in elkaar steekt of waarom hij steeds vastloopt in zijn leven. En dat de oefeningen bovendien helpen om anders met een bepaalde situatie of emotie om te gaan.
Je werkt al 20 jaar als PMT’er. Sta je nu anders in het vak?
Ik ben inmiddels moeder van drie kinderen. Twee zijn hoogbegaafd en bij hen is regie heel belangrijk. Zij hadden al op jonge leeftijd een duidelijke eigen mening, die vaak anders was dan die van mij. Zij hebben mij geleerd dat er meer wegen naar Rome leiden en dat loslaten je juist vooruit kan helpen. Ook heb ik geleerd dat ik niet alles hoef te weten en we van elkaar kunnen leren. Die inzichten heb ik mee naar mijn werk genomen: ik luister meer naar de patiënt en probeer mee te bewegen, want het gaat om zijn proces. Ik kan handvatten bieden en inzicht geven vanuit mijn vak, maar de patiënt moet het zelf doen, op zijn manier. Tegelijkertijd heb ik geleerd om mijn werk niet mee naar huis te nemen. Ik zorg dat ik echt thuis ben en mij niet te druk maak over alle patiënten. Dat moet je wel leren, want je hoort nogal wat op zo’n dag. Het is niet mals wat mensen overkomt.
Hoe doe jij dat?
Ik ben een nuchter persoon en raak niet zo snel van slag. Daarnaast heeft de vakgroep PMT een keer per zes weken intervisie. Dan bespreken we onder andere waar je als therapeut tegenaan loopt. In het regioteam hebben we nu ook zulke momenten ingepland, zodat je weet wat er speelt en oog houdt voor elkaar. Zeker in zo’n grote organisatie als Lentis is het denk ik belangrijk om als team op één lijn te zitten en dingen uit te spreken naar elkaar.
Kun je iets meer over je team vertellen?
We weten elkaar te vinden als het nodig is, deuren staan open en collega’s zijn altijd bereid om even naar je te luisteren of mee te kijken bij een complexe casus. Daarnaast is hier de ruimte voor psychomotorische therapie, dat is niet altijd vanzelfsprekend. Ik heb op afdelingen gewerkt waar PMT niet helemaal de plek kreeg die zij verdiende. Dat is ontzettend jammer, want je kan veel bereiken met PMT en een mooie aanvulling zijn op andere behandelingen. Gelukkig zijn in Winschoten vaktherapieën echt een onderdeel van het geheel. Ook al ben ik niet bij een vergadering, dan nog wordt er aan mij gedacht.
Hoe vind je het om in het Noorden te wonen?
Ik ben dol op de rust en de ruimte. Het bos ligt op vijf minuten afstand van mijn huis en daar kan ik heerlijk wandelen en ik heb altijd vogeltjes in de tuin die vrolijk fluiten. Het vele groen vind ik heerlijk. Als geboren en getogen Groningse ken ik het ook niet anders.
Is het belangrijk dat je uit de regio komt wanneer je in Winschoten werkt?
Dat hoeft niet. Het is wel belangrijk om een beetje te leren hoe de regio in elkaar steekt. Ik denk dat mensen soms onderschatten hoe complex en ingewikkeld het in deze regio is. Praten zijn ze hier bijvoorbeeld niet zo gewend. Gewoon hard werken en doorgaan. Zulke dingen moet je je realiseren als je hier komt werken.
Heb je nog meer tips voor een toekomstige collega?
Ik zou het leuk vinden wanneer mensen de stap durven te zetten om eens te kijken in Winschoten, want het is erg leuk om hier te werken. Ik ben niet naïef hoor, de werkplek zal niet bij iedereen passen, maar ik kan je verzekeren dat je in een bevlogen team terechtkomt, dat goed werk neerzet voor de patiënten. Tot slot is het als Psychomotorische Therapeut ook belangrijk om je vak goed uit te dragen. Zorg daarom dat je stevig in je schoenen staat, uitstekend contact hebt met je team en dat je gezien en gehoord wordt. Dat heeft ons vak zeker verdiend.