Het verhaal van Lisa, werkzaam bij Lentis.

“Eigenlijk wilde ik kraamverzorgster worden maar na drie stages in de ouderenzorg bij mensen die dementie hebben wist ik dat dit voor mij was weggelegd.” Zegt Lisa Uilhoorn, 21 jaar en sinds 1 juni 2018 werkzaam als Verzorgende IG bij Verpleeghuis de Enk in Zuidlaren. “Na al die stages en ervaringen die ik heb opgedaan, heb ik geleerd hoe je mensen met dementie kunt benaderen en een fijne omgang met ze kunt creëren. Deze doelgroep spreekt mij enorm aan!”

Hoe ben je bij de Enk terecht gekomen?

“Ik ben in 2016 afgestudeerd aan de Noorderpoort in Groningen, ik ben toen op mijn afstudeerstageplek Maartenshof in Groningen gebleven. Na een aantal maanden heb ik bij de Enk gesolliciteerd en dat ging zo goed dat ik direct werd aangenomen! Ik heb toen tot juli 2017 op de Enk gewerkt en heb me toen aangemeld voor de opleiding tot verpleegkundige. Hier ben ik helaas na een paar maanden mee gestopt. Mijn gevoel bij de Enk was zo goed, dat ik daar zo weer terug kon komen! Ik woon vlakbij de Enk, dus dat is voor mij erg handig. Het was ook niet nodig dat ik werd ingewerkt omdat ik natuurlijk al bekend was op de afdeling. De familieleden van de zorgvragers hier waren ook blij dat ik weer terug was.”

Je woont vlak achter je werk, hoe zou jij je werk- en woonomgeving omschrijven?

“Als je van natuur houdt dan ben je hier echt wel op je plek. De Enk zit op een centrale, natuurrijke plek en heeft aan beide kanten van het gebouw een hele mooie tuin. Dus voor de bewoners is het hier ook heel mooi wonen. En volgens mij is Zuidlaren het groenste dorp van Europa, we hebben in ieder geval een keer een prijs gewonnen!”

Dat is leuk om te horen! Waarom heb je voor dit vak gekozen?

“Vroeger als kind wilde ik altijd kraamverzorgster worden. In het 3^e jaar van de Verzorgende IG opleiding kon ik mij specialiseren in de kraamzorg, alleen was dit het verlenen van kraamzorg thuis en ik wilde erg graag in het ziekenhuis werken. Toen heb ik voor de ouderenzorg gekozen. ‘Na de stages die ik had gelopen vond ik het werken met ouderen fantastisch en dankbaar’’.

Wat moet je als Verzorgende IG volgens jou kunnen?

“Je moet geduld en inlevingsvermogen hebben, dat is het allerbelangrijkste denk ik. Want sommige mensen kunnen niet met deze doelgroep overweg. De bewoners vragen veel aandacht van je. Omdat ze het zelf niet meer weten, vragen ze bevestiging bij jou. Daarom is het fijn dat er iemand is waar ze zich veilig bij voelen. Ook is het leuk als je creatief bent, kleuren, verven, sjoelen, noem maar op. Er worden veel activiteiten georganiseerd in de recreatiezaal maar wij organiseren ook regelmatig activiteiten in de huiskamer zelf. Sommige bewoners kunnen soms onrustig worden van de drukte in de recreatiezaal, het hele gebouw gaat daar op z’n moment heen. Dan kan je de zorgvragers gerust stellen door ze mee te nemen naar hun eigen kamer. Daar zijn niet zoveel prikkels waardoor iemand onrustig wordt. Rust uitstralen is dan heel belangrijk.

Welke werkzaamheden vind je het leukste om te doen?

“Geen dag is hetzelfde, dat maakt het juist zo leuk! Je weet nooit wat die dag weer gaat brengen. Ik vind het zelf heel leuk om verschillende momentjes met de zorgvragers te pakken om even met ze te praten en ze te verwennen met een lekker advocaatje of een gebakje. Die kleine dingen doet deze doelgroep zoveel goeds en dat doet mij dan ook weer goed. De dankbaarheid die je dan ontvangt van iemand doet zoveel met je, dat gevoel is erg bijzonder.

Welke uitdagingen kom je hier tegen?

“Ik heb het hier een keer heel moeilijk gehad toen een bewoner overleed waar ik een hele goede klik mee had. Je bouwt toch een band op met iemand. Net in die periode was ook mijn oma overleden, dus toen heb ik hier wel moeilijk mee gehad, s avonds toen mij dat overkwam. Dan zie je dat verdriet bij de familie en dan voel je dat zelf ook, dat is soms wel heel moeilijk. Dit zijn de mindere kanten van het beroep maar het hoort er wel bij. Wat dan wel erg goed doet is de dankbaarheid van de familie voor de goede zorgen rondom die zorgvrager. Ik heb zelfs een keer een kaartje gehad na het overlijden van een echtpaar, waarin stond ‘bedankt voor je liefde en zorgen voor mijn ouders’, dat was zo bijzonder.”

Welke rol spelen je collega’s daarin?

“Met sommige collega’s spreek ik ook privé, dat heb je natuurlijk niet met iedereen maar met sommigen heb je gewoon een goede klik. Je weet wat je aan elkaar hebt, en je moet het ook samen doen. En doordat de Enk zo kleinschalig is, heb je ook sneller een vertrouwelijk gevoel. Dan praat je ook sneller over dingen die wat gevoeliger liggen. Ik ben erg blij dat ik in z’n warm bad ben terecht gekomen, ik heb het erg naar mijn zin op de Enk.”

“Dat hondje heeft haar erdoorheen geholpen. Dieren doen zoveel voor deze doelgroep!”

Lisa Uilhoorn (21),
Verzorgende IG bij Verpleeghuis de Enk in Zuidlaren

Heb je ook bijzondere of mooie momenten meegemaakt?

“Toevallig is hier een tijdje geleden een vrouw komen wonen die haar man vreselijk miste, hij lag in het ziekenhuis. Ze wilde telkens naar hem toe maar dat kan natuurlijk niet. Toen heeft de familie een hondje voor haar meegenomen. Onze bewoners mogen in goed overleg een dier mee nemen naar de Enk zolang de bewoner hier zelf nog voor kan zorgen. Dat hondje heeft haar er toen heel erg doorheen geholpen. En laatst had een collega zijn gitaar meegenomen en ging hij liedjes spelen, daar genieten de bewoners echt van! En zo heb ik nog wel meer voorbeelden.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

“Toen ik hier binnenkwam zei mijn leidinggevende direct dat ik de opleiding tot verpleegkundige hier wel kon doen. Ik zou ook nog graag GVP, Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie, willen doen omdat je dan meer te weten komt over de dementie. Dan leer je toch iets meer over wat er in iemands hoofd speelt. Ik kan zelf aangeven wanneer ik dit wil doen, ik vind het nu nog wat snel nadat ik net gestopt ben met mijn vorige opleiding. Ik ga eerst weer een poosje werken en dan zie ik wel verder!”

Welke tip heb je voor toekomstige collega’s?

“De doelgroep moet je echt aanspreken. Dit is een verpleeghuis waar mensen zitten die lijden aan verschillende vormen van dementie, daar moet je wel mee om kunnen gaan. En zoals ik hierboven benoemde zijn geduld, inlevingsvermogen en rust uitstralen heel belangrijk bij deze doelgroep.”

‘’ The only way to do great work is love what you do ‘’